فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی

مقدمه‌ای بر اهمیت تعیین ظرفیت هواساز و کویل‌ها

در دنیای تهویه مطبوع و تأسیسات مکانیکی، انتخاب دقیق ظرفیت هواساز و کویل‌های حرارتی و برودتی یکی از پایه‌ای‌ترین گام‌ها برای طراحی سیستم‌های مطمئن و کارآمد محسوب می‌شود. در واقع، دانستن فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن نقش مستقیمی در بهینه‌سازی عملکرد، کاهش هزینه‌های انرژی، و افزایش عمر مفید تجهیزات دارد. بسیاری از مشکلات رایجی که کاربران یا مدیران پروژه‌ها با آن روبه‌رو می‌شوند، ناشی از عدم توجه به همین اصول اولیه است. هنگامی که ظرفیت هواساز به درستی انتخاب نشود یا کویل حرارتی و برودتی براساس فرمول‌های استاندارد محاسبه نگردد، نه تنها تهویه و سرمایش یا گرمایش مطلوب حاصل نمی‌شود، بلکه هزینه‌های غیرضروری در مصرف انرژی و نگهداری نیز افزایش می‌یابد.

امروزه با رشد فناوری و افزایش سطح انتظارات کاربران، سیستم‌های هواساز به عنوان قلب تپنده هر مجموعه صنعتی، تجاری یا حتی مسکونی، جایگاه ویژه‌ای یافته‌اند. فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن، معیاری است که مهندسان، تکنسین‌ها و حتی مدیران خرید باید به آن اشراف کامل داشته باشند تا بتوانند بر اساس شرایط اقلیمی، حجم فضا، کاربری محیط و نوع پروژه، بهترین گزینه را انتخاب کنند. در غیر این صورت، نه تنها رفاه کاربران به خطر می‌افتد، بلکه احتمال بروز خرابی، افزایش استهلاک و ایجاد اختلال در عملکرد کلی مجموعه نیز افزایش خواهد یافت. به همین دلیل، دانستن روش‌های محاسبه و تحلیل درست، نه‌تنها یک مزیت رقابتی برای شرکت‌ها و پیمانکاران محسوب می‌شود، بلکه رضایت و اطمینان خاطر مصرف‌کننده نهایی را نیز تضمین می‌کند.

همچنین باید توجه داشت که سیستم هواساز و کویل‌های حرارتی و برودتی، مستقیماً بر کیفیت هوای داخلی، میزان رطوبت، توزیع دما و حتی سلامت افراد حاضر در محیط تأثیر می‌گذارند. به همین علت است که فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن از اهمیت بسزایی برخوردار شده و تبدیل به موضوعی تخصصی و قابل بحث در میان فعالان صنعت تهویه مطبوع گردیده است. این موضوع، نه تنها برای پروژه‌های بزرگ و صنعتی اهمیت دارد، بلکه برای ساختمان‌های مسکونی، مراکز درمانی، فروشگاه‌ها و حتی ساختمان‌های اداری کوچک نیز کاربرد دارد. استفاده از فرمول‌های علمی و دقیق، مانع از هدررفت سرمایه، انرژی و وقت شده و در عین حال، تضمین‌کننده عملکرد بهینه سیستم در بلندمدت خواهد بود.

✦▌ اگر هنگام انتخاب ظرفیت هواساز و کویل‌ها تنها به توصیه فروشندگان یا اطلاعات غیرعلمی اکتفا شود، احتمال دارد کل سیستم تهویه ساختمان دچار ناکارآمدی و اتلاف انرژی شود؛ همیشه محاسبات فنی بر اساس فرمول‌های معتبر را مبنای تصمیم‌گیری قرار دهید.

مفهوم CFM و عوامل تأثیرگذار بر آن در هواسازها

CFM یا همان «Cubic Feet per Minute» که معادل فارسی آن «حجم هوای عبوری در دقیقه» است، یکی از اصلی‌ترین شاخص‌های فنی برای ارزیابی و طراحی سیستم‌های هواساز در هر پروژه ساختمانی یا صنعتی محسوب می‌شود. در حقیقت، زمانی که درباره فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن صحبت می‌کنیم، باید به این نکته توجه داشته باشیم که CFM نه فقط یک عدد ساده، بلکه نشان‌دهنده میزان توانایی سیستم هواساز در جابه‌جایی هوای تازه و کنترل شرایط محیطی است. اهمیت این شاخص به حدی بالاست که بسیاری از معادلات تخصصی مهندسی تهویه مطبوع بر اساس همین پارامتر پایه‌ریزی شده‌اند.

در پروژه‌های مختلف، مقدار CFM مورد نیاز به فاکتورهای گوناگونی بستگی دارد که هرکدام نقش مهمی در تعیین ظرفیت نهایی هواساز ایفا می‌کنند. برای مثال، حجم فضای مورد نظر، نوع کاربری ساختمان، تعداد افراد حاضر در محیط، مقدار حرارت یا سرمایشی که تجهیزات و منابع داخلی تولید می‌کنند، و حتی شرایط اقلیمی منطقه، همگی از عواملی هستند که بر فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن تأثیرگذارند. به همین دلیل است که تعیین مقدار مناسب CFM، امری کاملاً تخصصی و نیازمند تحلیل دقیق اطلاعات پروژه است و نمی‌توان صرفاً به یک عدد ثابت یا فرمول عمومی اکتفا کرد.

گاهی دیده می‌شود که برخی افراد یا حتی برخی شرکت‌ها، بدون توجه به این فاکتورها، تنها با استناد به جداول آماده یا تجربیات گذشته، ظرفیت هواساز یا کویل حرارتی و برودتی را انتخاب می‌کنند. این رویکرد می‌تواند منجر به مشکلات بزرگی مانند عدم تأمین هوای کافی، ایجاد نقاط گرم یا سرد در فضا، افزایش هزینه انرژی، یا حتی کاهش عمر مفید تجهیزات شود. بنابراین لازم است پیش از خرید و نصب هر نوع هواساز، حتماً با مشاوره کارشناسی و استفاده از فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن، بهترین تصمیم اتخاذ گردد.

یکی از اشتباهات رایج، بی‌توجهی به نقش دما و رطوبت محیط، باز و بسته بودن فضاها، و همچنین الگوی مصرف ساختمان است. برای مثال، یک سالن اجتماعات با ظرفیت بالا، حتی با متراژ مشابه با یک دفتر کار کوچک، نیاز به CFM به‌مراتب بیشتری دارد. همین موضوع درباره پروژه‌هایی با کاربری صنعتی نیز صدق می‌کند؛ چراکه در چنین محیط‌هایی، گرمای ناشی از ماشین‌آلات و فرآیندهای تولید می‌تواند نیاز به تهویه و خنک‌سازی را به شکل قابل توجهی افزایش دهد. بنابراین هر چه اطلاعات پروژه دقیق‌تر باشد، تعیین صحیح ظرفیت هواساز و کویل‌های حرارتی و برودتی با فرمول استاندارد نیز آسان‌تر و مطمئن‌تر خواهد بود.

نکته مهم دیگری که نباید از آن غافل شد، تأثیر نوع سیستم کانال‌کشی و طراحی شبکه توزیع هوا بر مقدار واقعی CFM است. حتی اگر بهترین هواساز و کویل‌ها بر اساس فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن انتخاب شوند، اما طراحی کانال‌ها، طول مسیر، تعداد زانویی‌ها و افت فشار در شبکه رعایت نشود، هوای کافی به نقاط مورد نیاز نخواهد رسید. این موضوع به ویژه در ساختمان‌های چندطبقه و پروژه‌های بزرگ بیشتر به چشم می‌آید.

CFM نقش تعیین‌کننده‌ای در سلامت هوای داخلی و آسایش ساکنان دارد. اگر مقدار CFM کمتر از نیاز واقعی باشد، کیفیت هوا به شدت افت می‌کند و زمینه برای افزایش آلاینده‌ها و کاهش سطح اکسیژن مهیا می‌شود. از طرف دیگر، اگر مقدار CFM بیش از اندازه باشد، هزینه انرژی بالا می‌رود و گاهی منجر به بروز اختلال در تنظیم دما و رطوبت می‌گردد. به همین دلیل در طراحی و خرید سیستم تهویه، همیشه تأکید می‌شود که فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن باید با دقت، دانش فنی و مشاوره حرفه‌ای انجام گیرد.

✦▌ هرگاه پروژه‌ای بدون توجه به CFM واقعی و فقط براساس ظرفیت اسمی هواساز اجرا شود، ممکن است نقاط بحرانی دما یا کمبود هوا در فضا به وجود بیاید و رضایت کاربران کاملاً از بین برود؛ پس همیشه محاسبات تخصصی را اولویت دهید.

در مجموع، اگر می‌خواهید هواسازی متناسب با نیاز پروژه تهیه کنید، حتماً باید به تمامی عوامل مؤثر بر CFM توجه کنید و پیش از اقدام به خرید یا سفارش، از کارشناسان معتبر مانند تیم تخصصی فروشگاه ایمن تهویه الوند مشاوره دریافت نمایید. این مجموعه می‌تواند بر اساس جدیدترین استانداردهای بین‌المللی و شرایط خاص پروژه شما، بهترین ظرفیت هواساز و کویل حرارتی و برودتی را پیشنهاد دهد تا در آینده با هیچ‌گونه مشکلی از نظر تهویه، سرمایش یا گرمایش روبرو نشوید.

فرمول محاسبه CFM هواساز به زبان ساده و علمی

محاسبه دقیق CFM یا حجم هوای عبوری در دقیقه، اولین و مهم‌ترین گام برای تعیین ظرفیت مناسب یک هواساز محسوب می‌شود. بسیاری از افراد تصور می‌کنند که انتخاب یک هواساز قدرتمند به‌تنهایی کافی است؛ اما واقعیت این است که محاسبه صحیح بر اساس فرمول‌های مهندسی، تنها راه تضمین عملکرد صحیح، صرفه‌جویی انرژی و تامین رفاه محیطی خواهد بود. اگر فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن به درستی درک شود، احتمال بروز خطا و مشکلات آتی به حداقل می‌رسد.

برای محاسبه CFM، فرمول‌های متعددی در منابع مهندسی ارائه شده است. ساده‌ترین و کاربردی‌ترین فرمول که در پروژه‌های ساختمانی و صنعتی ایران نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد به شرح زیر است:

CFM = (V × ACH) / 60

در این فرمول:

• V حجم فضای مورد نظر بر حسب فوت مکعب است.

• ACH نرخ تعویض هوای محیط در هر ساعت (Air Change per Hour) است.

• عدد 60 برای تبدیل ساعت به دقیقه استفاده می‌شود.

برای محاسبه حجم فضا به فوت مکعب، کافی است طول، عرض و ارتفاع محیط را (برحسب متر) در هم ضرب کرده و سپس حاصل را در عدد 35.3 ضرب کنید تا به فوت مکعب برسید. سپس با توجه به نوع کاربری فضا (مثلاً سالن، اتاق، آزمایشگاه، فروشگاه و…) نرخ تعویض هوا (ACH) را از جداول استاندارد برداشت کنید.

مثلاً برای یک اتاق با ابعاد ۵ متر طول، ۴ متر عرض و ۳ متر ارتفاع:

• حجم = ۵ × ۴ × ۳ = ۶۰ متر مکعب

• حجم به فوت مکعب = ۶۰ × ۳۵.۳ = ۲۱۱۸ فوت مکعب

اگر نرخ تعویض هوا برای این اتاق ۶ بار در ساعت باشد، فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن به شکل زیر خواهد بود:

• CFM = (۲۱۱۸ × ۶) / ۶۰ = ۲۱۲ CFM

نکته مهم دیگر این است که نرخ تعویض هوا (ACH) برای محیط‌های مختلف متفاوت است. برای اتاق خواب معمولاً ۴-۶ بار در ساعت، برای آشپزخانه یا آزمایشگاه ۱۰-۱۵ بار در ساعت، و برای سالن اجتماعات ۸-۱۲ بار در ساعت توصیه می‌شود. هر چه کاربری محیط خاص‌تر یا پرترددتر باشد، مقدار ACH بالاتر خواهد بود و در نتیجه مقدار CFM نیز باید بیشتر در نظر گرفته شود.

در برخی پروژه‌ها، ممکن است به جای نرخ تعویض هوا، نیاز سرمایش یا گرمایش محیط به ازای هر نفر یا هر دستگاه نیز مدنظر باشد. در این حالت نیز فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن با توجه به بار حرارتی یا برودتی محاسبه شده و مقدار CFM لازم تعیین می‌شود.

یک اشتباه رایج در بسیاری از پروژه‌های کوچک، چشم‌پوشی از این فرمول و اتکا به تجربیات گذشته یا انتخاب دستگاه بر اساس ظرفیت اسمی است. غافل از اینکه تغییر کوچک در ابعاد یا کاربری فضا می‌تواند تاثیر بزرگی بر نیاز واقعی به حجم هوای تازه و ظرفیت هواساز داشته باشد. با استفاده صحیح از فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن، می‌توان به بهترین شکل هم راندمان و هم آسایش محیطی را تضمین کرد.

عامل بسیار مهم دیگری که باید در این مرحله در نظر گرفت، تلفات کانالی و افت فشار در سیستم توزیع هوا است. همیشه توصیه می‌شود در کنار مقدار محاسبه‌شده CFM، درصدی نیز به عنوان ضریب اطمینان به آن اضافه شود تا تلفات احتمالی کانال‌کشی و افت فشار پوشش داده شود.

CFM نه تنها بر اندازه هواساز تأثیرگذار است، بلکه بر ظرفیت کویل‌های حرارتی و برودتی نیز نقش کلیدی دارد. اگر مقدار CFM کمتر از مقدار لازم انتخاب شود، سیستم نمی‌تواند نیاز سرمایش یا گرمایش را تأمین کند و اگر بیشتر از مقدار بهینه باشد، مصرف انرژی بالا رفته و احتمال بروز مشکلاتی مثل سر و صدای زیاد، نوسانات دمایی و استهلاک تجهیزات افزایش می‌یابد.

✦▌ دقت کنید حتی کوچک‌ترین خطا در محاسبه CFM می‌تواند منجر به انتخاب اشتباه هواساز و کویل‌ها شود؛ همیشه محاسبات را با نرم‌افزارهای معتبر یا مشاوره با متخصصان انجام دهید و برای خرید از فروشگاه معتبر ایمن تهویه الوند اقدام نمایید.

در نهایت، با تکیه بر این فرمول‌ها و اصول علمی، می‌توانید اطمینان حاصل کنید که هواساز انتخابی شما دقیقاً متناسب با نیاز پروژه و محیط کاربری بوده و نه تنها رفاه و سلامت ساکنان، بلکه بهینه‌سازی مصرف انرژی و دوام تجهیزات نیز تضمین می‌شود.

 تأثیر شرایط محیطی و پروژه بر انتخاب ظرفیت

انتخاب صحیح ظرفیت هواساز و تعیین دقیق کویل حرارتی و برودتی، ارتباط تنگاتنگی با شرایط محیطی و نوع پروژه دارد. صرف تکیه بر فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن، اگر بدون لحاظ کردن داده‌های واقعی و نیازهای محیطی انجام شود، منجر به نتایج دقیق و قابل اطمینان نخواهد شد. اهمیت این مسئله آنجاست که هر پروژه، ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارد و نمی‌توان با یک نسخه واحد، پاسخگوی تمام نیازهای تهویه‌ای بود.

شرایط اقلیمی یکی از عوامل اساسی و تعیین‌کننده در تعیین ظرفیت هواساز و کویل‌هاست. در مناطق گرم و مرطوب، میزان رطوبت هوا بالاتر بوده و نیاز به ظرفیت‌های برودتی و تهویه مطبوع به شکل چشمگیری افزایش می‌یابد. در چنین شرایطی، فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن باید با دقت بیشتری مورد استفاده قرار گیرد تا علاوه بر تأمین سرمایش مورد نیاز، از تجمع رطوبت و بروز مشکلاتی نظیر رشد قارچ و کپک در محیط جلوگیری شود. در مقابل، در مناطق سردسیر، تأکید بر گرمایش و ظرفیت حرارتی کویل‌ها اهمیت پیدا می‌کند و باید توجه داشت که انتخاب ظرفیت بیش از حد یا کمتر از نیاز، مستقیماً بر هزینه‌های انرژی و رفاه کاربران اثرگذار خواهد بود.

عامل دیگری که باید در تعیین ظرفیت مورد توجه قرار گیرد، ویژگی‌های معماری ساختمان است. حجم فضا، نوع عایق‌بندی، تعداد پنجره‌ها، جنس دیوارها و حتی جهت‌گیری ساختمان نسبت به تابش خورشید، همگی از جمله پارامترهایی هستند که بر نتایج حاصل از فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن تاثیرگذار خواهند بود. به عنوان مثال، یک ساختمان با پنجره‌های بزرگ و نمای شیشه‌ای، در طول روز حرارت زیادی جذب می‌کند و همین مسئله باعث افزایش نیاز به ظرفیت برودتی و حتی ظرفیت تهویه برای جبران گرمای ناخواسته می‌شود. همچنین در ساختمان‌های صنعتی یا پروژه‌هایی با سقف‌های بلند، نیاز به محاسبات تخصصی‌تر و در نظر گرفتن ضریب اطمینان بالاتر وجود دارد.

نوع کاربری ساختمان نیز تعیین‌کننده اصلی در انتخاب ظرفیت مناسب است. یک محیط اداری با تراکم جمعیتی بالا، سالن اجتماعات، مراکز درمانی، یا حتی فروشگاه‌ها، هرکدام به دلایل مختلف نیازمند حجم هوای تازه و ظرفیت کویل خاص خود هستند. برای مثال، در پروژه‌های بیمارستانی، علاوه بر تهویه مناسب، نیاز به فیلترهای بهداشتی و کنترل دقیق دما و رطوبت وجود دارد و همین موضوع، انتخاب هواساز و کویل‌ها را پیچیده‌تر می‌کند. در مقابل، یک محیط صنعتی با تولید گرما و آلودگی‌های خاص، به سیستم‌های تهویه قدرتمندتر و کویل‌هایی با ظرفیت بالاتر نیاز دارد که حتماً باید در فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن لحاظ شود.

در بسیاری از پروژه‌ها، حجم تردد و رفتار کاربران نیز از عوامل مهم و تأثیرگذار است. محیط‌هایی که جمعیت آن‌ها در طول روز متغیر است، مانند فروشگاه‌ها یا سالن‌های ورزشی، باید با در نظر گرفتن حداکثر بار جمعیتی و شرایط پیک مصرف، ظرفیت سیستم تهویه و کویل‌ها را تعیین نمایند. حتی تغییرات فصلی و افزایش یا کاهش جمعیت در بازه‌های زمانی خاص، می‌تواند باعث تغییر نیازهای تهویه‌ای شود و لازم است در محاسبات اولیه در نظر گرفته شود. عدم توجه به این جزئیات، گاهی منجر به کمبود شدید یا هدررفت قابل توجه انرژی خواهد شد.

یکی از موارد مهم که مهندسان حرفه‌ای در زمان استفاده از فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن باید به آن توجه ویژه‌ای داشته باشند، بررسی مسیر عبور هوا، محل قرارگیری دریچه‌ها و نوع سیستم کانال‌کشی است. اگر این اجزا به صورت بهینه و مطابق با استانداردهای مهندسی اجرا نشود، حتی دقیق‌ترین محاسبات هم تضمین‌کننده عملکرد مناسب سیستم نخواهد بود. در این حالت، افت فشار و تلفات انرژی به شدت افزایش یافته و در نتیجه، مقدار واقعی هوای تحویلی به فضا کمتر از مقدار محاسبه شده خواهد بود.

✦▌ در پروژه‌هایی که شرایط محیطی و ویژگی‌های خاص آن‌ها نادیده گرفته می‌شود، حتی بهترین هواسازها و کویل‌ها هم نمی‌توانند نیاز واقعی فضا را تأمین کنند و در بلندمدت باعث نارضایتی، افزایش هزینه‌ها و مشکلات فنی خواهند شد؛ همیشه شرایط واقعی پروژه را در محاسبات لحاظ کنید.

برای به حداقل رساندن ریسک و افزایش دقت در تعیین ظرفیت، بهتر است علاوه بر استفاده از فرمول‌های معتبر، از تجربه متخصصان حوزه تهویه و فروشگاه‌های معتبر مانند ایمن تهویه الوند بهره ببرید. مشاوره فنی رایگان و ارائه راهکارهای اختصاصی متناسب با شرایط محیطی و پروژه، یکی از مهم‌ترین مزایای همکاری با این فروشگاه است. تیم ایمن تهویه الوند با بهره‌گیری از دانش فنی روز دنیا، می‌تواند تمامی اطلاعات مورد نیاز را جمع‌آوری کرده و مناسب‌ترین ظرفیت هواساز و کویل حرارتی و برودتی را برای شما پیشنهاد دهد تا ضمن صرفه‌جویی در هزینه‌ها، عملکرد بهینه سیستم نیز تضمین گردد.

در مجموع، توجه به شرایط محیطی، معماری، کاربری و حتی رفتار کاربران، مکمل فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن است و تنها در صورت بررسی همه‌جانبه این عوامل می‌توان انتخابی هوشمندانه و حرفه‌ای داشت که آسایش، سلامت و بهره‌وری محیط را به همراه خواهد داشت.

فرمول محاسبه ظرفیت کویل حرارتی

زمانی که درباره طراحی سیستم‌های تهویه مطبوع و انتخاب هواساز صحبت می‌شود، یکی از حیاتی‌ترین اجزا که تعیین ظرفیت آن نیاز به دقت بسیار بالایی دارد، کویل حرارتی است. اگرچه فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن برای هر پروژه منحصر به فرد است، اما روش علمی محاسبه ظرفیت کویل حرارتی تقریباً در تمام دنیا مشابه بوده و بر مبنای قوانین انتقال حرارت و اصول مهندسی انرژی انجام می‌شود. اهمیت این موضوع زمانی بیشتر می‌شود که در محیط‌هایی با اقلیم سرد یا پروژه‌هایی با نیاز دائمی به گرمایش حضور داشته باشیم و کوچک‌ترین اشتباه در انتخاب ظرفیت کویل حرارتی می‌تواند رفاه ساکنان و عملکرد کل مجموعه را به خطر بیاندازد.

فرمول اصلی برای محاسبه ظرفیت کویل حرارتی (برحسب کیلوکالری بر ساعت یا کیلووات) مبتنی بر محاسبه مقدار حرارت مورد نیاز برای رساندن دمای هوای ورودی به مقدار مطلوب است. یکی از ساده‌ترین و پرکاربردترین فرمول‌ها در این زمینه به شرح زیر است:

Q = 1.08 × CFM × ΔT

در این فرمول:

• Q ظرفیت حرارتی مورد نیاز کویل بر حسب Btu/hr است.

• CFM مقدار هوای عبوری در دقیقه است که از فرمول محاسبه cfm هواساز استخراج می‌شود.

• ΔT اختلاف دمای هوای ورودی و خروجی از کویل (به فارنهایت) است.

• عدد 1.08 ضریب ثابت تبدیل حجم هوا به انرژی حرارتی با توجه به شرایط استاندارد هوا است.

در سیستم متریک (SI)، برای محاسبه ظرفیت کویل حرارتی بر حسب کیلووات، فرمول به صورت زیر خواهد بود:

Q (kW) = 0.33 × CFM × ΔT (°C) / 860

در اینجا نیز:

• Q ظرفیت حرارتی کویل بر حسب کیلووات است.

• CFM حجم هوای عبوری در دقیقه.

• ΔT اختلاف دمای هوای ورودی و خروجی بر حسب سانتی‌گراد.

• اعداد 0.33 و 860 ضرایب تبدیل واحدهای حجمی و انرژی هستند.

برای نمونه، فرض کنید یک هواساز با ظرفیت ۱۲۰۰ CFM دارید و اختلاف دمای مورد نیاز برای گرم‌کردن هوا از ۱۲ به ۲۲ درجه سانتی‌گراد است (ΔT = ۱۰°C). با جایگذاری در فرمول فوق داریم:

Q (kW) = 0.33 × 1200 × 10 / 860 ≈ 4.6 kW

در عمل، مقدار به‌دست‌آمده نشان‌دهنده ظرفیت حرارتی مورد نیاز کویل برای تأمین گرمایش مطلوب فضاست. البته باید توجه داشت که همواره مقداری اضافه بر مقدار محاسبه‌شده به عنوان ضریب اطمینان و جبران تلفات در نظر گرفته می‌شود. این ضریب معمولاً بین ۱۰ تا ۲۰ درصد است تا تلفات انتقال، افت فشار در کانال‌ها و کاهش راندمان را پوشش دهد.

یکی از نقاط کلیدی در بحث فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن، انتخاب صحیح اختلاف دما (ΔT) است. این مقدار باید با توجه به دمای هوای ورودی (معمولاً هوای تازه یا برگشتی) و دمای مطلوب محیط تنظیم گردد. در پروژه‌های صنعتی، به دلیل وجود بارهای گرمایی خاص، ممکن است اختلاف دما بزرگ‌تر انتخاب شود اما در فضاهای اداری یا مسکونی، دمای ایده‌آل معمولاً بین ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد است و بر همین اساس محاسبات انجام می‌شود.

دومین عامل مهم، کیفیت و طراحی کویل است. حتی اگر ظرفیت محاسبه‌شده کاملاً درست باشد، اما جنس لوله‌ها، تعداد فین‌ها، ضخامت ورق و نوع سیال گرمایشی (آب گرم، بخار یا الکتریکی) متناسب انتخاب نشود، راندمان سیستم کاهش خواهد یافت و خروجی مورد انتظار حاصل نخواهد شد. توصیه اکید می‌شود که پس از تعیین مقدار ظرفیت حرارتی، حتماً از محصولات باکیفیت و برند معتبر مانند محصولات ارائه‌شده توسط فروشگاه ایمن تهویه الوند استفاده شود تا هم از نظر راندمان و هم از نظر عمر مفید دستگاه اطمینان کامل داشته باشید.

✦▌ همیشه در محاسبه ظرفیت کویل حرارتی به تلفات محیط، نوع عایق‌کاری و موقعیت جغرافیایی دقت کنید؛ انتخاب اشتباه ظرفیت کویل می‌تواند باعث نوسان دمایی و کاهش شدید بازده سیستم تهویه شود.

در نهایت، فرمول محاسبه cfm هواساز و ظرفیت کویل حرارتی و برودتی آن تنها نقطه شروع انتخاب بهینه سیستم تهویه است. استفاده از تجربیات کارشناسان، نرم‌افزارهای تخصصی و مشاوره با تیم حرفه‌ای فروشگاه ایمن تهویه الوند می‌تواند ریسک خطا را به حداقل رسانده و تضمین کند که انتخاب نهایی شما کاملاً مطابق با شرایط واقعی پروژه باشد.